моңаю

(МОҢАЙТУ) (МОҢСУЛАТУ) – 1. Кайгыру, сагышлану. Сагышланып, моң белән моңаеп карый 2. Боегу, уйга бату, күңелсезләнү. Уйланып, хисләргә бирелеп утыру 3. Моңлы итеп көйләү, җырлау 4. күч. Тын гына утыру, моңлы булып күренү, күңелсез булу (җансыз әйберләр тур.) кырда әремнәр моңая